ความหมายของคำว่า ' ขาเขียด '

ความหมายของคำว่า ' ขาเขียด '
ขาเขียด หมายถึง น. ชื่อไม้ล้มลุกชนิด Monochoria vaginalis (Burm.f.) Kunthในวงศ์ Pontederiaceae ดอกสีม่วงนํ้าเงิน เกิดในนํ้าและปลักตม กินได้.

ขาง ๑
น. ไข่แมลงวัน เรียกว่า ไข่ขาง. (อะหม ขาง ว่า ขว้าง, วาง, ทิ้ง).
ขาง ๒
(ถิ่น-อีสาน) น. รอดเรือน.
ขางดัง
(ถิ่น-อีสาน) น. ดั้งจมูก.
ขาง ๓
(ถิ่น-อีสาน) น. โลหะชนิดหนึ่งอย่างเหล็กกระทะ.
ขาง ๔
(ถิ่น-อีสาน) ก. อัง, ทําให้ร้อน, ทําให้สุก, เช่น เอาขี้ผึ้งไปขางไฟว่า เอาขี้ผึ้งไปอังไฟ.
ข่าง ๑
น. ของเล่นอย่างหนึ่งเป็นลูกกลม ๆ มีเดือยใช้ปั่นให้หมุนด้วยมือหรือด้วยเชือก เรียกว่า ลูกข่าง; ชื่อดาวหมู่หนึ่งมี ๔ ดวงคล้ายรูปลูกข่าง.
ข่าง ๒
น. ไม้ชนิดหนึ่ง อยู่ทางแถบทะเล เปลือกเรียบ ๆ ใบคล้ายมะขวิดไม้ใช้ทําฟืน. (พจน. ๒๔๙๓).